XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
S.4.1. Sebero Altube-ren liburuari
Idazpuruaren aurka, halere, areago aztertu zituen Altube-k
Berak erabiltzen zuen hizkera-motan dauden azentu-desberdintasun nabarmenei ez-entzuna eginez,
Gure modura esanda, Altube-ri intentsitatea ez zaio pisudun agertzen.
Baina maiztasunen izarian, normalean, azentu hori, musikala alegia, (+2) silabak daramala uste zuen.
(Mendebaldeko euskalkietan bederen).
Edozein azentu-unitatetan, beraz, intentsitateen mailan azenturik ez; eta maiztasunenean, azentu-eskema edo hegi
Intentsitatea eta tonu-goratasuna erabat berezten zituen Altubek.
Gaurko ikertzaileek bestela pentsatzen dute: biok batera, eta en vrac igo eta jaitsi ohi direla.
Eta estatistikoki hitz eginez, hiru izariak (maiztasuna, intentsitatea, iraupena) bateratsu azkartu (edo-ta ahuldu) ohi direla.
S.4.3. Altube-k, beste alde batetik, ohar ugari eta zehatzak egin zituen euskal
Nahiz, berak,
Erabili zuen hiztegia (gregoriar kantutik mailegatua) oso zaila da; eta atzeratu egiten du irakurlea.
Oro har, dena dela, ohar zehatzak dira Altube-renak; eta liburua osoki probetxugarri gertatzen da.
S.4.4. Liburu osoa ez bada ere, lan luzea eta zehatza da J. Basterretxea-rena (
Altube-k baino hiztegi errazagoa erabili du Basterretxeak; eta, beraz, aisago segi dezake irakurleak.
Berriro ere, idazpuruak idarokitzen duenaz bestaldera, Basterretxeak
Baina egiten dituen oharrak, ongi jasoak dira; eta gogoan hartzekoak.
Altube-ren ondorio nagusiak bere eginez (eta zenbait aldiz beroiek ñabartuz ere bai), Basterretxea-k ere hau uste du: gaurko Bizkaieraz, joera nabarmen dagoela (+2) silaba azpimarratzeko.